W czasach lockdownów, dzieci po raz kolejny są mniej widoczne dla tych specjalistów, których celem jest ich wsparcie i ochrona.

Izolacja społeczna związana z koronawirusem sprawia, że rozpoznanie przemocy wobec dzieci staje się dużo trudniejsze.

Dlatego tak ważne jest, aby każdy z nas wiedział jak rozpoznać oznaki przemocy i gdzie można zgłosić swoje obawy.

Wraz z TUSLA oraz Romanian Community in Cork apelujemy do wszystkich rodaków ,aby zapoznali się z sygnałami umożliwiającymi rozpoznawnie przemocy oraz o jej zgłaszanie do TUSLI.

Oto materiały graficzne do pobrania:

Przemoc wobec dzieci można podzielić na cztery różne typy: zaniedbanie, przemoc emocjonalną, przemoc fizyczną i wykorzystywanie seksualne.

Dziecko może być w danym momencie poddane jednej lub kilku formom przemocy. Nadużycia i zaniedbania mogą wystąpić w rodzinie lub w środowisku instytucjonalnym.

Sprawcą przemocy może być osoba znana dziecku lub nieznajoma, osoba dorosła lub inne dziecko. W sytuacji, gdy istnieje podejrzenie, że dziecko molestowało inne dziecko, należy uznać to za kwestię ochrony dziecka dla obojga dzieci i przestrzegać procedur ochrony dzieci zarówno dla ofiary, jak i domniemanego sprawcy.Ważnym czynnikiem decydującym o tym, czy zachowanie jest znęcaniem się, czy zaniedbaniem, jest wpływ tego zachowania na dziecko, a nie zamiar rodzica / opiekuna.

Definicje zaniedbania i nadużyć przedstawione poniżej nie są definicjami prawnymi.

Mają na celu opisanie sposobów, w jakie dziecko może doświadczać krzywdzenia i tego, w jaki sposób można to rozpoznać.

Zaniedbanie

Zaniedbanie dzieci to najczęściej zgłaszana kategoria przemocy, zarówno w Irlandii, jak i na świecie.

Stałe, chroniczne zaniedbanie jest uznawane za wyjątkowo szkodliwe dla rozwoju i dobrego samopoczucia dziecka i może mieć poważne, długoterminowe negatywne konsekwencje.

Zaniedbanie ma miejsce, gdy dziecko nie otrzymuje odpowiedniej opieki lub nadzoru do tego stopnia, że ​​jest ono skrzywdzone fizycznie lub rozwojowo.

O zaniedbaniu mówimy, gdy zdrowie, rozwój lub dobrostan dziecka są osłabione przez pozbawienie go pożywienia, odzieży, ciepła, higieny, opieki medycznej, stymulacji intelektualnej lub nadzoru i bezpieczeństwa.

Zaniedbanie emocjonalne może również prowadzić do tego, że dziecko ma problemy z przywiązaniem.

Zaniedbanie wiąże się z ubóstwem, ale niekoniecznie jest nim spowodowane.

Jest silnie powiązane z nadużywaniem substancji odurzających i alkoholu przez rodziców, z przemocą domową oraz chorobą psychiczną i niepełnosprawnością rodziców.

Oto cechy charakterystyczne zaniedbywania dziecka:

• Pozostawienie dzieci samych bez odpowiedniej opieki i nadzoru
• Niedożywienie, brak pożywienia, nieodpowiednie pożywienie lub nieregularne karmienie
• Wtedy gdy dziecko nie przybiera na wadze nie tylko z powodu niedożywienia, ale także z powodu deprywacji emocjonalnej
• Brak odpowiedniej opieki nad potrzebami medycznymi i rozwojowymi dziecka, w tym stymulacji intelektualnej
• Nieodpowiednie warunki życia – niehigieniczne warunki, kwestie środowiskowe, w tym brak odpowiedniego ogrzewania i mebli
• Brak odpowiedniej odzieży
• Brak podstawowej higieny
• Brak ochrony i narażenie na niebezpieczeństwo, w tym na niebezpieczeństwo moralne lub brak nadzoru odpowiedniego do wieku dziecka
• Uporczywe nie uczęszczanie do szkoły
• Porzucenie dziecka

Przemoc emocjonalna

Przemoc emocjonalna to systematyczne złe traktowanie dziecka pod względem emocjonalnym lub psychologicznym, będące częścią ogólnej relacji między opiekunem a dzieckiem.

Jednorazowe i sporadyczne trudności między rodzicem/opiekunem, a dzieckiem nie są uważane za przemoc emocjonalną.

Przemoc występuje, gdy podstawowa potrzeba uwagi, uczuć, aprobaty, konsekwencji i bezpieczeństwa dziecka nie jest zaspokajana z powodu niezdolności lub obojętności rodzica lub opiekuna.

Przemoc emocjonalna może również wystąpić, gdy dorośli odpowiedzialni za opiekę nad dziećmi nie są świadomi i nie są w stanie (z wielu powodów) zaspokoić emocjonalnych i rozwojowych potrzeb swoich dzieci.

Nadużycia emocjonalne nie są łatwe do rozpoznania, ponieważ ich skutki nie są łatwo widoczne.

Nadużycia emocjonalne można postrzegać na kilka następujących sposobów:

• Odrzucenie
• Brak komfortu i miłości
• Brak przywiązania
• Brak odpowiedniej stymulacji (np.zabawy z dzieckiem )
• Brak ciągłości opieki (np. Częste przeprowadzki, szczególnie nieplanowane)
• Ciągły brak pochwał i zachęty
• Uporczywa krytyka, sarkazm, wrogość lub obwinianie dziecka
• Bullying
• Rodzicielstwo warunkowe, w którym opieka lub przywiązanie do dziecka zależy od jego zachowań lub działań
• Ekstremalna nadopiekuńczość
• Niewłaściwa kara niefizyczna (np. zamknięcie dziecka w sypialni)
• Trwające konflikty rodzinne i przemoc w rodzinie
• Poważnie nieodpowiednie oczekiwania dziecka w stosunku do jego wieku i etapu rozwoju

Dziecko może wykazywać oznaki przemocy emocjonalnej poprzez swoje działania lub emocje na kilka sposobów.

Należą do nich niepewna więź, smutek, niska samoocena, słabe wyniki w nauce i rozwoju, podejmowanie ryzyka i agresywne zachowania.

Jest bardziej prawdopodobne, że przemoc emocjonalna będzie miała negatywny wpływ na dziecko, jeśli jest uporczywa w czasie i gdzie brakuje innych czynników ochronnych.

Przemoc fizyczna

Przemoc fizyczna ma miejsce, gdy ktoś celowo rani dziecko fizycznie lub naraża je na fizyczne ból. Może wystąpić jako pojedynczy incydent lub jako wzorzec incydentów.

Istnieją uzasadnione obawy, gdy zdrowie i/lub rozwój dziecka jest, może być lub został uszkodzony w wyniku podejrzenia znęcania się fizycznego.

Przemoc fizyczna może obejmować:

• Kara cielesna
• Bicie, klapsy, bicie płaską ręką lub kopanie
• Pchanie, potrząsanie lub rzucanie
• Szczypanie, gryzienie, duszenie lub wyrywanie włosów
• Użycie nadmiernej siły podczas codziennych czynności
• Celowe podtruwanie
• Przyduszanie
• Wmawianie chorób
• Rytualne okaleczanie żeńskich narządów płciowych

Ustawa o dzieciach z 2015 r. zawiera przepisy znoszące powszechną obronę uzasadnionych kar w postępowaniu sądowym. Na tę obronę mógł wcześniej powoływać się rodzic lub inna osoba sprawująca opiekę, która fizycznie dyscyplinowała dziecko.

Wykorzystywanie seksualne

Wykorzystywanie seksualne ma miejsce, gdy dziecko jest wykorzystywane przez inną osobę dla jej satysfakcji lub podniecenia.

Obejmuje to angażowanie się dziecka w czynności seksualne (masturbacja, pieszczoty, seks oralny lub penetracyjny) lub narażanie dziecka na czynności seksualne bezpośrednio lub poprzez pornografię.

Wykorzystywanie seksualne dzieci może obejmować szerokie spektrum nadużyć.

Rzadko obejmuje tylko jeden incydent, a w niektórych przypadkach ma miejsce przez kilka lat. Wykorzystywanie seksualne dzieci najczęściej ma miejsce w rodzinie.

Przypadki wykorzystywania seksualnego wychodzą na jaw głównie poprzez ujawnienie przez dziecko lub jego rodzeństwo/przyjaciół, podejrzenia osoby dorosłej i/lub w wyniku objawów fizycznych.

Przykłady wykorzystywania seksualnego dzieci obejmują:

• Każdy akt seksualny wykonywany umyślnie w obecności dziecka
• Zaproszenie do seksualnego dotykania lub celowego dotykania lub molestowania ciała dziecka przez osobę lub przedmiot w celu podniecenia seksualnego lub zaspokojenia
• Masturbacja w obecności dziecka lub zaangażowanie dziecka w akt masturbacji
• Stosunek płciowy z dzieckiem – ustny, pochwowy lub analny
• Seksualne wykorzystywanie dziecka, które obejmuje:
  • Zapraszanie, nakłanianie lub zmuszanie dziecka do prostytucji lub produkcji dziecięcej pornografii [na przykład pokazywanie, modelowanie lub pozowanie w celu pobudzenia seksualnego, gratyfikacji lub aktu seksualnego, w tym nagrywanie (na filmie, taśmie wideo lub innych mediach) lub manipulowanie w tych celach obrazem za pomocą komputera lub w inny sposób]
  • Zapraszanie, przymuszanie lub nakłanianie dziecka do udziału lub obserwowania jakiegokolwiek aktu seksualnego, nieprzyzwoitego lub obscenicznego
  • Pokazywanie dzieciom materiałów o charakterze jednoznacznie seksualnym, co często jest cechą procesu „uwodzenia” sprawców wykorzystywania
• Narażanie dziecka na nieodpowiednie lub obraźliwe materiały za pomocą technologii informacyjnych i komunikacyjnych
• Dobrowolna aktywność seksualna z udziałem osoby dorosłej i osoby niepełnoletniej

Garda Síochána zajmuje się wszelkimi kryminalnymi aspektami sprawy dotyczącej wykorzystywania seksualnego zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa karnego.

Ściganie przestępstwa seksualnego przeciwko dziecku będzie rozpatrywane w ramach szerszego celu, jakim jest dobro i ochrona dziecka. Bezpieczeństwo dziecka jest sprawą najwyższej wagi i na żadnym etapie nie należy narażać bezpieczeństwa dziecka z powodu troski o integralność dochodzenia karnego.

W odniesieniu do wykorzystywania seksualnego dzieci należy zauważyć, że w prawie karnym wiek przyzwolenia na współżycie seksualne wynosi 17 lat zarówno dla chłopców, jak i dziewcząt. Wszelkie stosunki seksualne, w których jedna lub obie strony mają mniej niż 17 lat, są nielegalne. Jednak niekoniecznie musi to być traktowane jako wykorzystywanie seksualne dzieci.

KIEDY to zgłosić:

Powinieneś zgłosić przemoc, kiedy:

• Jesteś świadkiem zdarzenia opisanego powyżej, utożsamianego z przemocą
• Dziecko mówi lub pokazuje w jakiś sposób, że doświadcza przemocy
• Dorosły lub dziecko przyznaje, że dopuściło się przemocy
• Inna osoba ujawnia, że była świadkiem lub zna dziecko, które doświadcza przemocy

JAK to zgłosić:

• Możesz zgłosić swoje obawy osobiście, telefonicznie lub za pomocą e-maila do miejscowego ośrodka Tusla w rejonie, w którym mieszka dziecko.
• Możesz złożyć swoje zgłoszenie anonimowo.
• Powinieneś skontaktować się z Tuslą, nawet jeśli nie jesteś pewien/pewna czy powinieneś/powinnaś zgłosić przemoc; oni z Tobą porozmawiają i pomogą Ci zdecydować, co zrobić.
• W razie bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia dziecka, skontaktuj się z policją pod numerem 112/999 lub przez stronę internetową www.garda.ie

Prawo Cię chroni:

Zgodnie z Ustawą z 1998 roku o Ochronie Osób Zgłaszających Przemoc Wobec Dzieci (the Protection for Persons Reporting Child Abuse Act 1998), jeśli zgłosisz podejrzenie przemocy wobec dziecka do Tusla lub na policję, prawo chroni Cię wtedy, kiedy wierzysz, że Twoje zgłoszenie jest zgodne z prawdą i nie zostało złożone w złej wierze.