W okresie 1994 – 2106, irlandzki parlament uchwalił szereg dokumentów prawnych, które następnie zostały wprowadzone w życie, mających na celu ochronę pracowników. Stanowiły one aktualizację poprzednio obowiązujących przepisów oraz wprowadzały nowe regulacje.  Niniejszym, przedstawiamy państwu podstawowe dokumenty legislacyjne, z ich opisem,

a także konkretnymi zapisami.

Terms of Employment (Information) Act 1994 – przepisy dotyczące przede wszystkim warunków zatrudnienia oraz obowiązków po stronie pracodawcy względem pracownika,

w takich kwestiach jak: opis stanowiska pracy, wysokość płacy oraz ilość godzin pracy.

Protection of Young Persons (Employment) Act 1996 – dokument zastąpił poprzednie przepisy, dotyczące zatrudnienia i warunków pracy dzieci i młodych osób, datowane od 1977.

Organisation of Working Time Act 1997 – dokument prawny regulujący warunki zatrudnienia, w tym maksymalne godziny pracy, pracę nocą, czy kwestie urlopów.

National Minimum Wage Act 2000 – wprowadza na poziomie krajowym minimalne wynagrodzenie za pracę.

Carer’s Leave Act 2001 – przepisy tej ustawy wprowadzają prawo dla pracowników do skorzystania z czasowych bezpłatnych urlopów.

Protection of Employees (Part-Time Work) Act 2001 – ten akt prawny zastąpił, działającą od 1991 roku, ustawę The Worker Protection (Regular Part-Time Employees) Act. Nowe przepisy mają na celu poprawę warunków pracy pracowników, zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin. Poszczególny przepisy wprowadzając gwarancję dla tych pracowników, że nie będą traktowani gorzej od pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze godzinowym.

Organisation of Working Time (Records) (Prescribed Form and Exemptions) Regulations 2001 – jest to dokument odnoszący się do aktu prawnego- The Organisation of Working Time Act, 1997, wynikający z regulacji unijnych. Nakłada na pracowników obowiązki związane

ze sporządzaniem dokumentacji pracy, w kontekście egzekwowania prawa pracowników do płatnych i bezpłatnych urlopów i dni wolnych od pracy.

Protection of Employees (Fixed Term Work) Act 2003 – niniejszy dokument zapewnia prawa osób pracujących na umowę na czas określony. Określa zasady konstrukcji tego typu umów,  oraz wskazuje dedykowane prawa dla pracowników.

European Communities (Protection of Employees on Transfer of Undertakings) Regulations 2003 – dokument określa zasady odnoszące się do przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstwa przez inne podmioty na zasadzie przeniesienia własności. W takim przypadku należy zastosować wskazane przepisy ochrony pracowników.

Equality Act 2004 – dokument wprowadza zasadnicze poprawki względem poprzedniego prawa wynikającego z: Employment Equality Act 1998. Ustawa definiuje kwestie dyskryminacji z względu na płeć, rasę, status społeczny, religię etc., oraz nakłada obowiązek udowodnienie niewinności, w związku z zarzutami o dyskryminację na pozwanym

Maternity Protection (Amendment) Act 2004 – ustawa dotyczy kwestii urlopów macierzyńskich- prawa do powrotu do pracy, po takim urlopie, definiuje zasady dodatkowego urlopu macierzyńskiego. Wprowadza przepisy odnoszące się do ochrony kobiet w ciąży oraz kobiet karmiących w miejscu pracy.

Safety, Health and Welfare at Work Act 2005 – jeden z ważniejszych aktów prawnych, zastępujący i uzupełniający poprzednio obowiązujące przepisy.

Szczegółowe przepisy, są o tyle istotne, o ile podnoszą bezpieczeństwo stanowisk pracy oraz nakładają kary za załamanie standardów w tym obszarze.

Parental Leave (Amendment) Act 2006 – W myśl ustawy, pracownicy mają prawo do bezpłatnego urlopu macierzyńskiego do opieki nad dziećmi, oraz w określonych przypadkach, płatnego urlopu.

Employees (Provision of Information and Consulation) Act 2006 – Niniejsze zapisy zakładają wykonanie praw pracowników do informacji i konsultacji w związku z rozwojem ich aktwynosci w stukturze zatrdunienia. Te regulacje dotyczą pracodawców, którzy zatrudniają, co najmniej 50 pracowników.

Protection of Employment (Exceptional Collective Redundancies and Related Matters) Act 2007 – bardzo ważna ustawa, kodyfikująca zasady zwolnień grupowych oraz wypłaty związanych z tą procedurą, należności dla pracowników.

Protection of Employment (Temporary Agency Work) Act 2012 – przepisy stypulują, że pracownicy z tymczasowych agencji pracy muszą być taka samo traktowani, jakby pochodzi

z rekrutacji bezpośredniej oraz podlegać tym samym prawom.

Protected Disclosures Act 2014 – przepisy tej ustawy chronią pracowników, którzy zdecydują się na ujawnienie nieprawidłowości w firmie, przed penalizacją w miejscu pracy.

Workplace Relations Act 2015 – ustawa ustanawia Workplace Relations Commission, instytucję, która zajmuje się wszelkimi przejawami łamania praw pracowniczych. Jeżeli

w toku postępowania stwierdzone zostaną nieprawidłowości, wówczas organ ten, ma prawa do nałożenia kar pieniężnych, a pracownikowi dochodzącemu swoich praw, może być przyznane odszkodowanie.

The Paternity Leave and Benefit Act 2016 – wprowadza ustawowe prawo do urlopu ojcowskiego, do dwóch tygodni, w ciągu pierwszych 6 miesięcy po narodzinach lub adoptowaniu dziecka.

W kontekście aktualizacji przepisów, należy mieć na uwadze, że wiele aktualnych praw pracowników jest wynikiem regulacji pochodzących z prawa pierwotnego i wtórnego Unii Europejskiej. Konkretyzacja niniejszych przepisów, prowadzi do wniosku, że Irlandia jest państwem, w którym prawa pracownicze w dużym stopniu gwarantują pracownikom niezmienność standardów na wysokim, bezpieczeństwo oraz zabezpieczenia socjalne. Maksymalna ilość godzin pracy w tygodniu wynosi 48 godzin. Z reguły pracownicy są uprawnieni do minimum jedenastu godzin odpoczynku w każdym okresie 24 godzin, jednego okresu wynoszącego 24 godziny tygodniowo, poprzedzonego dziennym okresem odpoczynku. Pracownik ma prawo do 15 minut przerwy po przepracowaniu czterech i pół godziny, lub do 30 minut po przepracowaniu sześciu godzin lub więcej. Pracownicy mają prawo do czterech tygodni płatnego urlopu wypoczynkowego w ciągu roku. Prawo do urlopu nabywa się od chwili podjęcia zatrudnienia. Za pracę w niedziele oraz niektóre święta, pracownicy uprawnieni są do wyższego wynagrodzenia lub płatnego czasu wolnego od pracy.

Poniżej prezentujemy, dni ustawowo wolne od pracy:

1 stycznia – Nowy Rok (New Year’s Day, Lá Caille, Lá Bliana Nua)

17 marca – Dzień Świętego Patryka (St. Patrick’s Day, Lá Fhéile Pádraig)

28 marca – Poniedziałek Wielkanocny (Easter Monday, Luan Cásca)

2 maja – Majowy dzień wolny od pracy (Labour Day, Lá an Lucht Oibre)

6 czerwca – Czerwcowy dzień wolny od pracy (June Holiday, Lá Saoire i mí Mheitheamh)

1 sierpnia – Sierpniowy dzień wolny od pracy (August Holiday, Lá Saoire i mí Lúnasa)

31 października – Październikowy dzień wolny od pracy (October Holiday, Lá Saoire i mí Dheireadh Fómhair)

25 grudnia – Boże Narodzenie (Christmas Day, Lá Nollag)

26 grudnia – Dzień Świętego Szczepana (St. Stephen’s Day, Lá Fhéile Stiofáin, Lá an Dreoilín)

Przepisy – Minimum Notice Acts – przewidują minimalny okres wypowiedzenia, przed upłynięciem którego pracodawca nie może zwolnić pracownika z pracy. Okres ten zależy od długości zatrudnienia:

13 tygodni – 2 lata – minimalny okres wypowiedzenia – 1 tydzień

2 – 5 lat – 2 tygodnie

5 – 10 lat – 4 tygodnie

10 – 15 – 6 tygodni

Ponad 15 lat – 8 tygodni

Szerzej na temat ww. przepisów: http://www.citizensinformation.ie/en/employment/unemployment_and_redundancy/losing_your_job/losing_job_entitlements.html.

opr. na podst Citizen Information Website –  Paweł Łuszczak styczen 2017