W Irlandii edukacja obowiązkowa jest dla dzieci w wieku od 6 do 16 roku życia lub do momentu ukończenia  II stopnia szkoły średniej.

Irlandzki system edukacji składa się z :

– poziomu podstawowego,

– szkoły średniej –podzielonego na dwa III-letnie okresy nauczania,

– trzeciego poziomu-szkolnictwa wyższego.

Edukacja finansowana jest przez państwo, chyba że zdecydujesz się wysłać swoje dziecko do prywatnej placówki.

Większość dzieci w Irlandii rozpoczyna naukę pierwszego poziomu w szkołach podstawowych ( primary school) w wieku 4 lub 5 lat. Zgodnie z prawem, dzieci mogą być zapisane do szkoły podstawowej w wieku od 4 roku życia. Formalną edukację muszą zacząć  w wieku 6 lat. Szkoła podstawowa trwa 8 lat. Pierwsze 2 lata to nauczanie początkowe, następne to klasy od 1-6.

Główny sektor szkolnictwa składa się z różnych typów szkół podstawowych, w tym szkół wyznaniowych, szkół, w których prowadzi się zajęcia po  irlandzku (tz. Gaelscoileanna), szkół specjalnych i prywatnych szkół podstawowych. Edukacja w podstawowych szkołach  państwowych jest bezpłatne, finansowana przez rząd i lokalne władze.

Aby zapisać dziecko do szkoły podstawowej, należy sprawdzić listę szkół w swojej okolicy. Następnie należy skontaktować się z wybraną szkołą, by sprawdzić czy jest wolne miejsce. W przypadku braku miejsc, szkoła może wpisać dziecko na listę oczekujących lub poszukać miejsce w innej szkole. Pierwszeństwo mają dzieci należące terytorialnie do danej szkoły, chyba, że dana placówka prowadzi rekrutację według własnych zasad. Dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi są zwykle kształcone  w szkołach ogólnodostępnych.

Długość dnia szkolnego w szkole podstawowej wynosi 5 godzin i 40 minut. Obejmuje to czas lekcyjny i czas przerw, które są zwykle około 11 i 12:30. Szkoły podstawowe mogą skrócić dzień szkolny dla dzieci w ich pierwszych 2 latach ( tz. junior infants i senior infants)oraz w trzecim roku w szkole podstawowej ( tz. first class).

Szkoły podstawowe muszą być otwarte przez co najmniej 183 dni w każdym roku szkolnym ,a zamknięte w lipcu i sierpniu, w Boże Narodzenie i Wielkanoc.

W wielu szkołach w porozumieniu z rodzicami  wprowadzono mundurki, które można zakupić w danej szkole.Za prowadzenie szkół odpowiedzialny jest dyrektor ( principal). Każda klasa ma nauczyciela, który uczy wszystkich przedmiotów. W niektórych mniejszych szkołach jeden nauczyciel może mieć więcej niż jedną klasę. Szkoły mogą zatrudniać dodatkowych nauczycieli, pomagających dzieciom z trudnościami opanowania materiału, jaki i nauczycieli uczących dodatkowo języka angielskiego. Jeśli chodzi o prace domowe, każda szkoła wypracowała sobie swój własny system.

Dzieci rozpoczynające szkołę po raz pierwszy zostaną zapisane do tz. klasy ,,junior infants”. Jeśli Twoje dziecko uczęszczało do szkoły wcześniej, wspólnie z nauczycielem zadecydujesz do której klasy zostanie zapisane.

W przypadku nieobecności dziecka w szkole, rodzić ma obowiązek powiadomić o tym i podać termin powrotu na zajęcia. Jeśli przenosimy dziecko do innej placówki , również należy zawiadomić szkołę o swojej decyzji  i poprosić o raport postępów edukacji dziecka.

Na mocy ustawy o edukacji z 1998 roku na koniec roku szkolnego szkoła musi dostarczyć raporty o każdym dziecku, a rodzicom zapewnić dostęp do dokumentacji szkolnej. Szkoły zazwyczaj organizują spotkania  rodzic-nauczyciel w ciągu roku szkolnego. Jednak w razie konieczności zawsze można skontaktować się z wychowawcą dziecka.

W pierwszej kolejności należy porozmawiać z wychowawca klasy, jeśli nie przyniesie to oczekiwanego skutku należy pójść do dyrektora szkoły , a następnie do przewodniczącego rady szkoły. Ostateczne rozwiązania naszego problemu możemy szukać u Rzecznika Praw Dziecka.

 – I stopień-  od 12-15 roku życia, trwa trzy lata i jest ona  obowiązkowa. Młodzież ma do wyboru 4 typy szkól: klasyczną i tradycyjna( voluntary school) , wielokierunkową ( comprehensive), szkołę publiczną ( community) i szkołę zawodową.

Na zakończenie tego etapu szkoły uczniowie zdają egzamin uprawniający do nauki w szkołach II stopnia. Dyplom szkoły zasadniczej daje możliwość pracy w zawodzie , jednocześnie zamyka drogę do dalszego kształcenia.

– II stopień – od 15-18 roku życia. Trwa również 3 lata, lecz jest nieobowiązkowa .Zdanie egzaminu na jej zakończenie, daje możliwość kształcenia się na wyższych uczelniach.

Edukacja trzeciego poziomu składa się z wielu sektorów. Sektor uniwersytet, sektor technologiczny i kolegia edukacji są zasadniczo finansowane przez państwo. Ponadto istnieje szereg niezależnych prywatnych uczelni.

Istnieje siedem uniwersytetów, które są niezależne i samorządne. Oferują one programy studiów licencjackich, na poziomie magisterskim i doktorskim.

Sektor technologiczny obejmuje instytuty technologii, które zapewniają programy kształcenia i szkolenia w dziedzinach: biznesu, nauki, inżynierii, lingwistyki i muzyki na poziomie certyfikatów, dyplomów i stopni. Departament Edukacji i Umiejętności ponosi całkowitą odpowiedzialność za ten sektor.

Tytuł licencjata (bachelor) uzyskuje się po 3-4 latach studiów stacjonarnych. Następnie  możemy ubiegać się o tytuł magistra, studia trwają od 1-3 lat. Najwyższe kwalifikacje daje doktorat.

Osoby z niepełnosprawnością mogą liczyć na pomoc ze strony uczelni. Istnieje możliwość zapisania się do klasy w szkole integracyjnej lub szkoły przeznaczonej dla konkretnej niepełnosprawności.

Grudzień 2014r.