W Irlandii za politykę publiczną względem służby zdrowia odpowiada Ministerstwo Zdrowia. Natomiast szczegółową realizację dostarczania oraz organizowania systemu opieki zdrowotnej realizuje organ administracji -
follow url The Health Service Executive (HSE).
Służby opieki zdrowotnej w nagłych przypadkach zapewniają pomoc dla chorych oraz osób po wypadkach i z urazami, którzy wymagają natychmiastowej interwencji. Osoba potrzebująca badania lekarskiego, niewymagająca natychmiastowej pomocy ratownictwa medycznego, powinna się zgłosić w pierwszej kolejności do lekarza ogólnego tzw. lekarza pierwszego kontaktu - GP - general practitioner. W celu umówienia się na wizytę należy udać się od placówki lekarskiej, w której przyjmuje lekarz lub zadzwonić pod wskazany numer telefonu i dokonać rezerwacji wizyty. Następnie w ustalonym terminie udać się na badanie lekarskie lub konsultację medyczną. Należy pamiętać, że w określonych przypadkach lekarze przyjmują pacjentów również poza wyznaczonymi godzinami pracy. W niektórych częściach Irlandii lekarze w ramach porozumienia z organami administracji publicznej, przyjmują pacjentów wieczorami, w weekendy, w święta, w ramach ubezpieczenia zdrowotnego w określonych palcówkach medycznych lub innych wskazanych lokalizacjach. Wizyty lekarskie mogą się odbywać w domach pacjentów. Poniżej podajemy Państwu listę ośrodków oraz dane kontaktowe w celu umówienia wizyty do lekarzy przyjmujących poza standardowymi godzinami pracy:
http://www.hse.ie/eng/services/list/3/outofhours/GPOOH.html
W nagłych przypadkach medycznych pomocy udziela personel karetek pogotowia oraz lekarze na oddziałach szpitalnych. W nagłych przypadkach należy zadzwonić pod numer
crossdress dating 999 lub 112- który jest uniwersalnym numerem alarmowym na terenie całego obszaru Unii Europejskiej.
Co do zasady bezpłatność świadczeń medycznych przysługuje osobom posiadającym tzw. kartę medyczną, w innym wypadku za usługi medyczne trzeba będzie zapłacić. Natomiast w różnych częściach kraju z opłat można zostać zwolnionym w określonych przypadkach, na przykład z powodu trudnych warunków życiowych. W tym miejscu należy odnotować, że na terenie kraju istnieje szereg prywatnych karetek pogotowia z personelem medycznym, włączając powietrzny transport medyczny, który może zostać wynajęty za stosowną opłatą na warunkach rynkowych. Zgodnie z przyjętymi regulacjami opłata za pobyt w szpitalu - całodobowa i dzienna hospitalizacja - wyceniona została w przedziale od 80 do 800 euro za pobyt, opłata nie dotyczy:
• posiadaczy karty medycznej;
• osób otrzymujących leczenie dla zdiagnozowanej infekcji;
• dzieci do 6 tygodnia;
• dzieci z określonymi chorobami lub przypadłościami: upośledzenie umysłowe, mukowiscydoza, rozszczep kręgosłupa tylny, porażenie mózgowe, choroby psychiczne;
• osoby, którym przysługuje bezpłatna opieka medyczna w ramach regulacji UE;
• kobietom w ramach zakresu świadczeń macierzyńskich;
Świadczenia na podstawie tzw. europejskiej karty medycznej: Jeżeli osoba podróżuje albo tymczasowo przebywa na terytorium Irlandii, a posiada narodowość, któregokolwiek z krajów UE, Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Szwajcarii, ma prawo do otrzymania wolnych od opłat świadczeń medycznych na wypadek choroby lub wypadku. Należy legitymować się ważną kartą - European Health Insurance Card. Na podobnych zasadach działa bilateralna umowa pomiędzy Irlandią a Australią.
xlovecaam Służby straży pożarnej - w Irlandii zarządzane są na szczeblu lokalnym, samorządowym we współpracy z ministerstwem mieszkalnictwa, planowania, społeczności oraz samorządu. Straż pożarna finansowa jest z trzech źródeł, szczebel rządowy, samorządowy, dodatkowe opłaty ustalone przez władze lokalne. W Irlandii istnieje ok. 220 stacji pogotowia straży pożarnej, zatrudniających w pełni wykwalifikowanych strażaków pracujących na cały etat oraz tych pozostających w zatrudnieniu w ograniczonym zakresie godzin.
amature hidden cams Policja w Irlandii - the Garda Siochana - Gardai, podstawowy akt prawny w oparciu, o który funkcjonują siły policyjne w Irlandii to Garda Síochána Act 2005. Służby są odpowiedzialne za pilnowanie i zaprowadzanie porządku publicznego, walkę z przestępczością kryminalną oraz bezpieczeństwem w ruchu drogowym. Policja ma prawo stosowania przymusu bezpośredniego, aresztowania, jeżeli dana osoba oskarżana jest o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia, może również dokonać przeszukania własności mienia oraz nieruchomości. Dodatkowe regulacje, które stypulują funkcjonowanie policji wprowadzone zostały aktem prawnym - Garda Síochána (Policing Authority and Miscellaneous Provisions) Act 2015. W związku ze strukturą organizacyjną funkcjonowania sił policyjnych, Irlandia podzielona jest na 6 regionów, z których każdy jest nadzorowany przesz asystenta komisarza. Podaje się, że jest ok. 13 tysięcy policjantów. W strukturach policji istnieje także jednostka tzw. Garda Reserve, składa się z wolontariuszy, którzy stanowią dodatkowy personel, kiedy wymaga tego sytuacja.
Jeżeli staliśmy się ofiarą lub byliśmy świadkami przestępstwa należy poinformować o tym policję, dzwoniąc pod numer 999 lub 112, albo udać się na najbliższy posterunek policji. Poniżej podajemy stronę internetową z lokalizacjami komisariatów oraz niezbędnymi danymi kontaktowymi: http://www.garda.ie/Stations/Default.aspx
Należy podkreślić, że prawo irlandzkie przewiduje procedurę złożenia skargi, zapytania lub sugestii, jeżeli nie jesteśmy zadowoleni z postępowania funkcjonariusza policji. Wnioski przyjmuje Garda Victim Liaison Officer lub kierownik lokalnej jednostki, odpowiedź uzyskuje się w ciągu 21 dni. Skargę można złożyć również do Garda Ombudsman, który rozpatruje sprawy z zakresu niewłaściwego postępowania funkcjonariuszy na służbie, na przykład, gdy policjant był pod wpływem alkoholu podczas służby.
Garda Síochána Ombudsman Commission
150 Upper Abbey Street
Dublin 1
Ireland
Locall:1890 600 800
Fax:(01) 814 7023
Homepage: http://www.gardaombudsman.ie/
Email: info@gsoc.ie
Wartym odnotowania projektem zwiększającym bezpieczeństwo mieszkańców Irlandii jest dedykowany program Community Alert, którego początki sięgają 1984 roku. Celem programu jest zwiększenie bezpieczeństwa obywateli poprzez działania prewencyjne oraz ostrzegawcze. Program jest dedykowany zwłaszcza osobom starszym oraz narażonym na niebezpieczeństwa, głównie na obszarach rolniczych oraz obrzeży miast. Program funkcjonuje w oparciu o sieci społeczności lokalnych, z których każda odpowiedzialna jest za określony obszar. W kraju funkcjonuje ponad 1250 taki grup. Każda grupę reprezentuje koordynator, który jest w stałym kontakcie z dedykowanym oficerem policji.